Menitis air mata kerana rindu kan awak. Termenung sendirian teringat kan awak. Semua kenangan saya bersama awak :) Ya Allah , tabahkan aku untuk menempuh ujian yang berat ini Ya Allah ! :) Rindu itu menyakitkan Ya Allah. Menyakitkan :) Tapi saya bingung. Di saat saya yakin bahawa saya boleh melupakan awak, saat saya lupakan awak, disaat itulah awak balik dalam ingatan saya. Awak text. Kadang kadang, awak call. Walaupun awak call bukan kerana rindu , bukan kerana cinta, walaupun hanya untuk menemani awak disaat kekasih awak nyenyak tidur, saya gembira sangat. Walaupun saya dah tidur, saya angkat panggilan awak. Dah berapa lama, mungkin berbulan-bulan awak tak contact saya. Satu hari awak call. Di saat tengah malam, awak petikkan gitar. Walaupun bukan niat awak untuk realisasikan impian saya, mungkin walaupun awak tak pernah tahu, saya nak awak tahu yang saya gembira. Sampai menitis air mata ni. Mungkin hati awak sudah tiada ruang kosong untuk saya. Tak apa, selagi saya dapat lihat senyuman awak. Dekat sekolah, saya memang tak sangka awak akan balik. Macam pelarian saya kat sekolah tu bila awak ada. Saya rasa nervous bila datang kelas tarian. Sebab takut terserempak dengan awak. Bila terserempak dengan awak? Ya Allah, macam nak gugur jantung ni. Hati ni berdegup lagi laju dari awak lari. Nak tengok muka awak ? Lebih baik jangan.